‘Als wij het goed eens zijn, zijn we een gouden tandem’
Sinds begin dit schooljaar kun je op het Hervormd Lyceum West (HLW) maar liefst twee nieuwe, enthousiaste conrectoren tegen het lijf lopen: Iris van ’t Hull en Duco Homoet. Wie zijn zij en wat zijn hun plannen voor de toekomst? Een kennismaking.
Duco: “Na achttien jaar op het Calandlyceum en Lumion in Amsterdam-West als docent bewegingsonderwijs en afdelingsleider gewerkt te hebben, werd het tijd voor een nieuwe
werkomgeving. Ik kende het HLW vanuit het stadsdeel en mijn eerste indruk was dat het een interessante school met veel mogelijkheden was.”
Iris: “Ook ik heb ruim achttien jaar ervaring in het onderwijs. Eerst als docent aardrijkskunde, de laatste twaalf jaar als afdelingsleider. Ik was wel toe aan een nieuwe uitdaging. Ik zet graag mijn ervaring in op een nieuwe school. En ik kan nu op de fiets naar mijn werk.”
Duco: “Toen ik de vacaturetekst las, dacht ik meteen: we kunnen aan iets gaan bouwen, iets nieuws gaan ontwikkelen. Daar had ik wel zin in.”
Iris: “Ik besef goed dat het de komende tijd geen walk in the park wordt. Maar het versterken van de organisatiestructuur is juist iets dat me aantrok in de vacature. Ik kijk ernaar uit om mijn ervaring in te zetten om hieraan te bouwen.”
Iris: “Op dit moment is Wim van Leeuwen waarnemend rector en hebben wij als conrectoren de portefeuilles verdeeld. Duco heeft de portefeuilles onderwijs en personeel en ik ben verantwoordelijk voor de organisatorische en facilitaire kant van het onderwijs en de kwaliteitszorg.”
Duco: “De vraag of er in november al een nieuwe rector is, staat nog open. Vooralsnog maak ik me niet zoveel zorgen, ook met z’n tweeën kunnen we prima leidinggeven aan de school.”
Iris: “’Vrijheid in gebondenheid’ is voor mij een belangrijk uitgangspunt. Ik vind het belangrijk om kaders te stellen en collega’s daarbinnen hun eigen verantwoordelijkheid te geven. Maar het vrolijkst word ik van groei. Dat je met en van elkaar leert.”
Duco: “Daar sluit ik me volledig bij aan. Ook ik word blij van vooruitgang. Mijn drijfveer is dat je als organisatie streeft naar steeds iets beter te willen worden. In welke taak of rol je ook zit. Naast dat het voeren van een open en transparant gesprek en mensen in een vroeg stadium meenemen bij ontwikkelingen essentieel is.”
Duco: “Ik denk dat het onderwijs in het algemeen voor de vraag staat wat de meest effectieve manier van onderwijs is en welke middelen je daarvoor kunt inzetten. Vaak gaat het in het onderwijs best goed, de noodzaak om te veranderen wordt niet echt gevoeld. Maar dat is wel nodig, ook op het HLW. We zien bijvoorbeeld een terugloop in het aantal aanmeldingen voor havo en vwo. Voor een kind met een havo- of vwo-advies heeft dat tot gevolg dat in West de keuze niet op het HLW valt. Het is aan ons om het HLW weer een volwaardige keuze te laten zijn.”
Iris: “Ik denk dat we weer een hele goede school kunnen zijn als we een inhaalslag maken op een aantal innovaties die andere scholen in de omgeving wel hebben doorgevoerd.”
Duco: “Klopt. Waar we als HLW baat bij kunnen hebben is dat we ons ‘doorontwikkelen’ en nog beter over het voetlicht brengen waar we goed in zijn.”
Duco: “Ik zie een school met een groot hart voor onderwijs en de leerlingen. Een school met veel potentie. Het beeld dat de school vastgeroest zat, klopt wat mij betreft niet. Mensen willen graag de volgende stap zetten in de ontwikkeling die nodig is voor de school.”
Iris: “We zien ook dat er geen gelukkige match is geweest tussen de wens tot verandering en het tempo waarin dat moest gebeuren.”
Duco: “We merken dat er bepaalde veranderingen zijn ingezet, maar niet afgemaakt zijn. Dat zorgde bij het team voor onduidelijkheid. We willen nu echt bouwen aan rust en duidelijkheid.”
Iris: “Eerst de tijd nemen om iedereen goed te leren kennen en te horen wat er speelt. Door mijn ervaring ben ik steeds beter geworden in het scheiden van hoofd- en bijzaken. Ik stel mezelf de vraag: wat moeten we nú doen en wat op de lange termijn?”
Duco: “Begin maart moet er een nieuw schoolplan liggen voor de komende vier jaar. Dat is een mooi middel om met elkaar hernieuwde ambities te formuleren en plannen te maken.”
Iris: “En tot die tijd ben je natuurlijk voortdurend aan het bouwen aan de school. Dat zit wat mij betreft in elk gesprek dat je voert, waarin je consistent bent over de boodschap die je uitdraagt.”
Duco: “We realiseren ons dat na een roerige periode er wel enige scepsis heerst. Dat het verleden is zoals het is, daar kunnen wij niet zoveel aan doen. We hebben daar uiteraard oog voor, maar onze blik is gericht op de toekomst.”
Duco: “We verschillen van elkaar in aanpak en toon, qua persoonlijkheid zijn we andere mensen. Qua tempo gaat Iris bijvoorbeeld soms iets sneller, ik ben iets geduldiger misschien.”
Iris: “Onze kracht schuilt in het feit dat we elkaar in de basis vinden. Onze kernwaarden komen wezenlijk overeen. Het is voor de school en collega’s denk ik goed dat er één lijn zichtbaar wordt.”
Duco: “Eens. Door die herkenbaarheid en voorspelbaarheid kunnen we veiligheid scheppen. Die gezamenlijke basis is een fijne uitgangspositie. We kunnen elkaar inzetten en afwisselen naar gelang de situatie. En als wij het goed eens zijn, zijn we als team een gouden tandem.”
Duco: “Dan moet zichtbaar zijn dat we eigentijds en kwalitatief goed onderwijs geven met de middelen die we tot onze beschikking hebben. En ik heb de ambitie dat we er op alle fronten weer toe doen.”
Iris: “Op de pleinen van de basisscholen moet het gesprek plaatsvinden wat voor fijne school het HLW is, dat leerlingen opleidt tot een diploma dat bij hen past. Ik hoop dat tegen die tijd de reclame voor het HLW zo positief is dat mensen bewust en vaker kiezen voor onze school.”